با فرض این که سازندگان ریز پردازنده ها پیشرفتی مطابق با قانون مور داشته باشند در صورت توانایی پردازش یارانه های ما باید هر دو سال دو برابر شود . ابن بدین معناست که در 100 سال اینده قدرت پردازش 1125889906842624 برار پردازشگر های کونونی می شود میشود . !!!!
سال 2005 مور گفت : اگر ترانزیستور ها به مقیاس اتمی برسند ما با یک مانع بنیادی رو برو میشویم که نمیتوانیم از ان عبور کنیم در این نقطه ما دیگر قادر نخواهیم بود ترانزیستور ها ی بیشتری در همان مقدار فضا جای دهیم .
ما می توانیم با ساخت پردازشگر ها ی بزرگتر با ترانزیستور های بیشتری از این صد عبور کنیم . اما ترانزیستور ها تولید گرما می کنند و داغ شدن پردازشگر ها باعث خاموش شدن رایانه می شوند . رایانه ها با پردازشگر های سریعتر نیاز به خنک کننده های کار امد تری دارند تا گرمای بیشاز حد تولید نشود . پردازش گر بزرگتر وقتی گرمای بیشتری تولید میکند که با تمام سرعت خود کار کند .
تاکتیک دیگر ساخت پردازشگر ها ی چند هسته ایست . پردازشگر چند هسته ای توانایی پردازش خود را بین هر یک از هسته ها تقسیم می کند . این پردازشگر ها برا ی ادره کردن محاسباتی مناسب هستند که قابلییت شکسته شدن به اجزای کوچکتر را دارند اما برای مشکلات محاسباتی بزرگ که امکان تقسیم به اجزای کوچکتر را ندارند مناسب نخواهد بود .در صورتی که ما پردازنده های قدیمی مبتنی بر ترانزیستور ها را رها کنیم رایانه ها در اینده ممکن است در یک مدل کاملا متفاوت از دستگا ها ی سنتی ظاهر شوند .
|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
